Mijn facebook en instagram News Feeds lijken er vol van te staan, er lijkt geen houden aan, ik zie huilende, schreeuwende en stampende mensen. Trauma en heling zijn magische woorden die momenteel overal de kop opsteken, dikwijls met op de achtergrond foto’s of beelden van mensen die uit zichzelf lijken te treden. Hoe grotesker de expressie, hoe geloofwaardiger de heling lijkt te zijn. Groot, groter, grootst.
Er wordt inderdaad gezegd dat emoties tot expressie brengen, helpt om spanningen te verwerken, maar is dat altijd zo? Is elke huilbui of woedeaanval een manier om iets los te laten? Of is het toch genuanceerder?
Parallele processen
Om uit te leggen hoe heling werkt, nemen we er graag een metafoor bij.
Je kan het zelfhelende vermogen van je lichaam beschouwen als een vat, gemaakt van een stevige bodem en zes houten planken zoals je in de afbeelding hieronder kan zien.
Elke plank representeert één van de zes sleutels naar je lichaam: meditatie, beweging, adem, expressie, emoties en aanraking. Hoe hoger de planken, hoe meer vermogen je hebt om dieper in je lichaam spanningen los te laten.
Net zoals met een echte wereld is de capaciteit van dit metaforische vat maar zo hoog als de laagste plank. Jouw duurzame capaciteit tot zelfheling, het vermogen om elke keer een laagje dieper te zakken in jezelf, is dus afhankelijk van jouw vermogen om zoveel mogelijk ‘planken’ op hetzelfde niveau in te zetten.
Je longen uit je lijf schreeuwen zonder eenzelfde vermogen tot meditatie en bewustzijn van wat er in je lichaam aan het gebeuren is, is zelden duurzaam. Het is eerder een gladde helling om uit je tolerantievenster te bewegen. Op kussens meppen met een intensiteit die niet hand in hand gaat met jouw vermogen tot emotionele expressie is zonder twijfel goeie cardio, maar met zelfheling heeft het niet noodzakelijk veel te maken. Een intense huilbui heeft ook meer effect wanneer je jezelf in ‘aanraking/aanwezigheid’ van de ander kan uiten, en erin gezien of vastgehouden kan worden.
Capaciteit tot zelfheling bouw je dus door alle ‘planken’ zo goed mogelijk samen in te zetten. Helende expressie is een parallel proces, je brengt beweging, klank, meditatie, adem, emotie en aanraking samen op het niveau dat je lichaam het samen kan processen. En soms is dat een heel stil geluid, vergezeld van een kleine beweging, van kortstondige duur, met een scherp bewustzijn van wat er aan het gebeuren is, met iemand aan je zijde.
Je hoeft niet te 'presteren'
Zoals Astrid in het onderstaande filmpje vertelt, het is niet moeilijk om door ademhaling iemand een 'ervaring' te geven. Je kan iemand alle hoeken van de kamer laten zien en hem of haar zelfs in een psychedelische trance brengen, maar dat is niet het doel van ademwerk. Het doel is duurzame integratie, en die start bij helende expressie. Dat wil zeggen dat je:
jezelf tijd gunt om intensiteit in je lichaam te onderzoeken
dat je expressie afstemt op de subtiliteit van voelen en bewustzijn
dat je niet meteen de grote expressie als doel stelt
dat je open en nieuwsgierig kan blijven naar wat jouw lichaam nodig heeft
Het heeft als gevolg dat je ademsessies niet als een prestatie gaat beschouwen maar als een deel van een meanderend proces dat elke keer iets nieuws toont (moest je jezelf in de 'ademprestatie' herkennen, nodigen we je uit om te onderzoeken in welke mate je in het ademwerk je patroon van het dagdagelijkse leven gewoon blijft herhalen).
We willen je telkens weer uitnodigen om elke sessie te zien als een mogelijkheid om meer ruimte te maken voor een van de 6 'planken' van het vat van jou zelfhelend vermogen, zonder te moeten 'presteren'. We willen een ruimte creëren waar je met veel liefde voor jezelf je patronen kan onderzoeken en transformeren, op het tempo van je eigen lichaam.
Comments